حاکمیت شرکتی و مدیریت ریسک: شواهدی از بانک‌های ایرانی

  مکانیسم‌های مؤثر حاکمیت شرکتی، به‌عنوان یک ابزار مدیریت ریسک، ریسک‌پذیری بهینه مؤسسات مالی را به شکل بهتری نسبت به الزامات قانونی تضمین می‌کند. خودتنظیمی از طریق مکانیسم‌های حاکمیت شرکتی مؤثر، به‌عنوان یک ابزار مدیریت ریسک، ریسک‌پذیری بهینه مؤسسات مالی را به شکل بهتری نسبت به الزامات قانونی تضمین می‌کند. ازاین‌رو در این تحقیق به بررسی تأثیر حاکمیت شرکتی بر کفایت سرمایه و نسبت پوشش هزینه سپرده به‌عنوان شاخص‌های ریسک در بانک‌های ایران در بازه زمانی ۱۳۹۰-۱۳۹۴ پرداخته می‌شود. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و براساس شیوه گردآوری از نوع همبستگی است. با استفاده از رویکرد کمی و با بهره‌گیری از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM)، نتایج تحقیق نشان می‌دهد که رابطه مثبتی بین شاخص‌های حاکمیت شرکتی با نسبت کفایت سرمایه و نسبت پوشش هزینه سپرده وجود دارد. نتایج همچنین بیانگر رابطه غیرخطی بین تمرکز مالکیت و شاخص‌های ریسک است. این یافته‌ها از تئوری حاکمیت شرکتی پشتیبانی می‌کنند. بر این اساس، توانایی مالکان در تأثیرگذاری بر ریسک، تحت تأثیر ساختار مالکیت قرار دارد. همچنین یافته‌های این تحقیق در راستای تئوری‌هایی است که بیان می‌کنند سهامداران در مقایسه با مدیران و سپرده‌گذاران تمایل بیشتری برای افزایش ریسک دارند.